Eg og resten av familien var på Ryssdalstøylen saman med nokre venner i går til i dag. Når kvelden kom signade på fekk eg ein annledning til å gå meg ein tur i ein dal eg aldri før har vore i. Eg tenkte at det er no berre ein liten dal som eg alltid har berre kikka bort mot i heile mitt liv. Er no ikkje noko spennande der vell. Så grunndig feil kan ein ta. Det endte med ein forholdsvis dårlig bilde messig tur. Eg vart så betatt av stillheten og landskapet at eg glømte å ta bilde i den beste tida av døgnet. I staden fekk eg roa heilt ned å kjenne dalen og naturen på pulsen. Eg ausa ein gammal pram og tok med fiskestanga, ei øl og seff kameraet. Eg fekk 3 små fiska, dei er av ypperste kvalitet. Eg tok nokre bilder innimellom. men det vart mørkt før eg fekk begynne å leite litt etter motiva.Dette bilde er av det fremste vatnet. Det virka for å vere grunt og myrete.
Ein lom flaug over meg på veg heim til sine håpefulle i eit anna vatn. Det er noko spess med denne fuglen som ikkje fiskar i det vatnet den hekkar. Den er liksom symbolet på ekte villmark.
Dette er idyll!!!!!
Gammal å god.
Storekvila heite det her. ved den ysteenden av instevatnet. Ein fantasitisk idyllisk plass som var eit samlingspunkt mellom Ryssdøle og Kanndøle før i tida. Her er det framleis stelt og fint sjølv om det ikke er så mykje brukt lenger.
Det var berre sauer å sjå denne kvelden, men trur nok det er både hjort og hare her ellers.
Eg vart overaska over kor ope det eigentleg er her inne mellom dei høge fjella.
Dette er det yste vatnet igjen på veg heim. Det er ikkje lett å gå på utkjente plassar når motiva stortsett er langt frå stiar som eg ikkje ein gong veit kor e.
Skal jammne bli spennande å bli kjent med denne dalen og fram over.
Ein lom flaug over meg på veg heim til sine håpefulle i eit anna vatn. Det er noko spess med denne fuglen som ikkje fiskar i det vatnet den hekkar. Den er liksom symbolet på ekte villmark.Er det nokon som kan sjå om det er smålom eller storlom på siluetten.
Dette er idyll!!!!!
Gammal å god. Dette er ved det inste vatnet, dette er mykje større og djupare enn det yste vatnet.
Her er fisken raud i kjøte .
Storekvila heite det her. ved den ysteenden av instevatnet. Ein fantasitisk idyllisk plass som var eit samlingspunkt mellom Ryssdøle og Kanndøle før i tida. Her er det framleis stelt og fint sjølv om det ikke er så mykje brukt lenger.
Det var berre sauer å sjå denne kvelden, men trur nok det er både hjort og hare her ellers.
Eg vart overaska over kor ope det eigentleg er her inne mellom dei høge fjella.
Dette er det yste vatnet igjen på veg heim. Det er ikkje lett å gå på utkjente plassar når motiva stortsett er langt frå stiar som eg ikkje ein gong veit kor e. Desse siste bilda er tatt med 1.30 min lukketid og 2.30 min lukketid og f8 blendar så det var begynt å bli ganske mørkt.
Skal jammne bli spennande å bli kjent med denne dalen og fram over.
